Gotowanie jest łatwe: Zioła i zastosowanie ziół na co dzień.

Melisa

Melisa lekarska inaczej także cytrynowe ziele, to zioło, które posiada liczne właściwości lecznicze. W związku z tym od dawna stosuje się je w medycynie ludowej. Liście melisy są stosowanie nie tylko na sen i uspokojenie, lecz także na problemy z trawieniem i bolesne miesiączki. Melisa jest polecana również na poprawienie pamięci i koncentracji oraz na mdłości w ciąży.
Melisa na sen i uspokojenie
Napar i inne przetwory z liści melisy można stosować w stanach pobudzenia nerwowego, rozdrażnienia, stresu, zespole przewlekłego zmęczenia, stanach lękowych i nerwicach wegetatywnych. Ponadto melisa przynosi ukojenie w bólach głowy, także tych migrenowych. Może być stosowana również przy nerwicy serca, w stanach depresyjnych i melancholii. Sprawdzi się także przy problemach z zasypianiem. Melisa swoje działanie uspokajające zawdzięcza składnikom olejku eterycznego, takim jak, m.in. kariofilen i cytral.
Melisa na problemy z trawieniem
Napary z melisy zwiększają (choć nieznacznie) wydzielanie soku żołądkowego i żółci, a co za tym idzie – ułatwiają trawienie i pobudzają apetyt. W związku z tym po spożyciu ciężkostrawnych posiłków (bigos, grochówka, dania z fasoli) warto wypić filiżankę herbatki z melisy. Można ją również stosować w stanach skurczowych jelit i dróg żółciowych, które wywołują ból, a czasem kolkę. Ponadto melisa działa wiatropędnie i lekko moczopędne.
Melisa może zapobiec miażdżycy
Picie herbaty z melisy przyczynia się do zmniejszenia stężenia cholesterolu we krwi, a co za tym idzie - może zapobiec miażdżycy. Ponadto melisa hamuje proces utleniania lipidów w wątrobie, zapobiegając jej stłuszczeniu oraz innym schorzeniom.

Mniszek lekarski

Kwiaty mniszka bogate są w witaminy A i C oraz karotenoidy, czyli przeciwutleniacze. Dzięki temu uszczelniają naczynia włosowate, wzmacniając naszą odporność, a także wspomagają wzrok i poprawiają wygląd skóry. Co więcej, wzmagają czynności wątroby, a więc przyspieszają trawienie. Pozwalają zatem zadbać o sylwetkę i wzmocnić organizm przed nadchodzącą wiosną, byśmy w jak najlepszej kondycji mogli rozpocząć tę długo wyczekiwaną porę roku. Do kwiatów warto dodać też liście mniszka. Umożliwiają one usuwanie nadmiaru jonów sodu i potasu z organizmu oraz oczyszczają krew z toksyn. Dzięki nim pozbędziemy się nadmiaru wody z organizmu, obrzęków i nadciśnienia, a także unikniemy apatii i wielu innych, nieprzyjemnych dolegliwości.

Kwiaty dla Pań

Kwiaty mniszka podawane w dowolny sposób, mogą spożywać wszyscy, jednak dla kobiet mają szczególne znaczenie. Zawarte w nich składniki odżywcze i minerały nadają skórze piękny, zdrowy wygląd. Najważniejsze jednak jest to, że regulują poziom hormonów żeńskich, przez co zapobiegają kobiecym dolegliwościom oraz łagodzą ich objawy.

Jak go przyrządzić?

Mniszek lekarski może być podawany na mnóstwo sposobów. Najprostszym jest oczywiście napar. Wystarczy 5-6 suszonych kwiatów wymieszać z łyżką suszonych liści mniszka, zalać 1 l wrzątku i zostawić pod przykryciem na 15 minut. To oczywiście tylko jedna z możliwości. Pysznie smakuje również napar z samych kwiatów z odrobiną miodu, bądź herbatka z liści mniszka z dodatkiem domowej roboty syropu z malin, wiśni lub… właśnie kwiatów mniszka!

Podagrycznik

Roślina jadalna

Z młodych liści można na wiosnę sporządzać sałatkę o aromatycznym, gorzkim smaku, ale zawierającą cenne witaminy. Przyrządza się podobnie, jak szpinak. Można również siekać, wrzucać do zupy i robić barszcz, a z rozwiniętych dorodnych roślin najlepiej do wykorzystania nadaje się ogonek liściowy

Dawniej leczono zielem podagrę i pamiątką tego jest zwyczajowa nazwa rodzajowa.

Surowiec: ziele i korzeń zawierające m.in.: białka, tłuszcze, prowitaminę A, witaminę C.

Działanie i zastosowanie: Roślina posiada działanie słabe uspokajające, moczopędne, przeciwzapalne. Herbata z suszonych liści podagrycznika (1 łyżeczka na 1 szklankę wrzątku, parzyć pod przykryciem przez 15 minut, przecedzić i w razie potrzeby pić 3-4 razy dziennie po 2/3 szklanki) to lek zalecany w kuracji podagry, żylaków odbytu, stanów zapalnych nerek i pęcherza, pomocniczo w kamicy nerkowej oraz na poprawę przemiany materii. Świeże liście przykładane na rany powodują szybsze ich gojenie się. Sokiem wyciśniętym z nich można nacierać miejsca ukąszeń przez owady.

Kalina koralowa

Kora kaliny zawiera m.in. garbniki, trójterpeny, fitosterole, sole mineralne i olejki eteryczne. Podobny skład mają owoce, które dodatkowo zawierają saponiny, będące w większych ilościach trujące. Przetwory z kory i owoców kaliny wykazują działanie rozkurczowe na macicę i hamują niewielkie krwawienia. W związku z tym współczesna fitoterapia poleca ich stosowanie przy bolesnym miesiączkowaniu, zbyt obfitych miesiączkach, dodatkowych krwawieniach okresu przekwitania, jak również przy hemoroidach. Ze względu na zawartość garbników i właściwości antybakteryjne stanowią także sprawdzony środek na biegunkę oraz na chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy. Poza tym – ze względu na zawartość fitosteroli – obniżają poziom cholesterolu. Natomiast sok z owoców kaliny z miodem złagodzi kaszel. Z kolei odwar z kwiatów kaliny koralowej jest stosowany na poprawę trawienia.

Nawłoć

Nawłoć działa silnie moczopędnie, odtruwająco, napotnie, odkażająco, przeciwobrzękowo, przeciwgorączkowo, przeciwkamiczo, hipotensyjnie (obniża ciśnienie krwi), uspokajająco, lekko nasennie, silnie żółciopędnie, przeciwzapalnie, wykrztuśnie, przeciwbiegunkowo; uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne (wpływ przeciwwysiękowy); reguluje przemianę materii i wypróżnienia; pobudza wydzielanie śliny, soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego; przyśpieszają trawienie i wchłanianie mleczka pokarmowego; pobudza apetyt.
Wskazania: skąpomocz, obrzęki, kamica moczowa i żółciowa, stany zapalne nerek i dróg moczowych, gorączka, przeziębienie, choroby zakaźne i skórne, zatrucia, zaburzenia metaboliczne, zaburzenia trawienia, schorzenia śledziony, wątroby i żołądka, skurcze przewodu pokarmowego, upławy, zaburzenia miesiączkowania, pękanie i przepuszczalność naczyń krwionośnych, wysięki okołostawowe, puchlina wodna (wodobrzusze), nadciśnienie, wyczerpanie nerwowe, stres, bezsenność, nieżyty układu oddechowego, nieżyt jelit, reumatyzm, dna, astma, kaszel różnego pochodzenia, gruźlica, cukrzyca.

Dziurawiec

w schorzeniach dróg żółciowych i żołądka
Współczesna fitoterapia poleca stosowanie dziurawca w stanach zapalnych i skurczowych dróg żółciowych, zastoju żółci w pęcherzyku żółciowym, początkowych objawach kamicy żółciowej oraz osłabieniu czynności wątroby.
Zaleca się go też w stanach zapalnych błony śluzowej żołądka i jelit, zmniejszonym wydzielaniu soku żołądkowego, braku apetytu, zgadze, wzdęciach, wiatrach, biegunce i bólach brzucha, gdyż ma działanie rozkurczające na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego.
Dziurawiec w kamicy moczowej
Przetwory z ziela dziurawca w medycynie naturalnej wykorzystuje się również w zmniejszonym wydalaniu moczu oraz w kamicy, niezależnie od umiejscowienia złogów i rodzaju kamicy moczowej, a także w skazie moczanowej. Dziurawiec swoje moczopędne właściwości zawdzięcza flawonoidom, a zwłaszcza substancji o nazwie hiperozyd. Dzięki nim dziurawiec zwiększa o 15 do 30 proc. dobową ilość wydalanego moczu.
Dziurawiec działa uspokajająco i przeciwdepresyjnie
Dziurawiec wykazuje działanie uspokajające, w związku z tym stosuje się go w stanach wyczerpania nerwowego, niepokoju, zaburzeniach równowagi nerwowej. Dziurawiec stosuje się także w zaburzeniach psychowegetatywnych i stanach depresyjnych. Można go również zastosować u dzieci, które moczą się w nocy, mają lęki nocne.

Poziomka

Właściwości lecznicze owoców i liści poziomki

podnoszą odporność organizmu i pomagają walczyć z infekcjami bakteryjnymi i wirusowymi dzięki bardzo dużej ilość witaminy C (w 100 g poziomek znajduje się 60 mg witaminy C). Usprawniają pracę układu krwionośnego dzięki dużej zawartości potasu. W związku z tym mogą być stosowane m.in. w nadciśnieniu tętniczym, anemii.

Blokują wchłanianie "złego" cholesterolu LDL, który może zatykać naczynia krwionośne, zwalczają wolne rodniki, które przyśpieszają proces starzenia, oraz hamują namnażanie się komórek nowotworowych. Wszystko dzięki karotenoidom - antyoksydantom, które nadają poziomkom czerwoną barwę;

Mają właściwości ściągające, działają przeciwbiegunkowo, przeciwzapalnie i przeciwkrwotocznie. Garbniki, wiążąc się z białkami drobnoustrojów, działają odkażająco, strącają sole metali ciężkich i alkaloidy, w związku mogą być stosowane jako środki odtruwające. W medycynie naturalnej poleca stosowanie wyciągów z surowców garbnikowych w formie okładów w celu leczenia stanów zapalnych skóry, a także w postaci płukanki w przypadku infekcji jamy ustnej i gardła;

Pomagają w leczeniu chorób układu moczowego (m.in. zapaleniu pęcherza, kamicy nerkowej), ponieważ mają właściwości moczopędne;

Usuwają szkodliwe produkty przemiany materii dzięki aktywności pektyn;

rozpuszczają kamień nazębny (dzięki kwasowi salicylowemu), a także przeciwdziałają chorobom dziąseł i przyzębia.

Maliny liście

Liście malin dzięki zawartości garbników mają działanie ściągające i przeciwzapalne. Niszczą bakterie i mogą być używane jako lek przeciwbiegunkowy oraz lek w leczeniu nieżytów żołądka i jelit. Znoszą także bolesne skurcze mięśni gładkich w jelitach, macicy oraz w ścianach naczyń krwionośnych.
Stara medycyna tybetańska polecała liście malin w leczeniu nerwic, a zwłaszcza neurastenii, oraz w ostrych i przewlekłych zakażeniach.

Rumianek pospolity

Obecnie rumianek lekarski (inne nazwy rośliny to rumianek pospolity, rumianek prawdziwy) jest jednym z najlepiej znanych i najczęściej wykorzystywanych w medycynie naturalnych środków leczniczych. Stosuje się go m.in. w problemach z trawieniem, wzdęciach, w przypadku nadmiernego stresu.
Rumianek właściwości i działanie
Rumianek ma szereg zdrowotnych właściwości. Zawarty w nim olejek eteryczny ma działanie antyalergiczne, bakteriobójcze i przeciwzapalne. Herbatka z rumianku bardzo skutecznie uspokaja i koi stargane nerwy. Może być również pomocna w walce z bezsennością. Rumianek ma właściwości rozkurczowe, więc skutecznie likwiduje wzdęcia. Wspomaga trawienie i stosowany jest do pobudzania apetytu. Napar z rumianku służy do płukania jamy ustnej w przypadku zapalenia dziąseł.

Krwawnik - roślina lecznicza

Krwawnik jest znaną rośliną leczniczą. Surowcem zielarskim są wysuszone kwiatostany krwawnika oraz ziele krwawnika zebrane w okresie kwitnienia i wysuszone w miejscu zacienionym i przewiewnym (rozłożone cienką warstwą albo powiązane w cienkie pęczki i zawieszone).
Działanie i zastosowanie krwawnika
Krwawnik zawiera olejek eteryczny oraz garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, sole mineralne, triterpeny, cholinę. Działa przeciwbakteryjnie, żółciotwórczo, przeciwzapalnie, przeciwkrwotocznie, bakteriostatycznie, wiatropędnie, spazmolitycznie.
Krwawnik stosowany jest wewnętrznie w braku apetytu, wzdęciach, niestrawności, a zewnętrznie w stanach zapalnych skóry i błon śluzowych oraz jako środek przyspieszający gojenie się ran.
Krwawnik jest także ceniony w kosmetyce.

Wrotycz – Tanacetum vulgare

Preparaty wrotyczowe pobudzają akcje serca, zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego, pobudzają oddychanie, wzmagają wydzielanie hormonów. Regulują miesiączkowanie. Zwiększają ukrwienie narządów płciowych i nasilają odczuwanie wrażeń seksualnych. Przedłużają efekt doznań płciowych. Znoszą bóle głowy, bóle miesiączkowe, kolki.
stosowane doustnie i na skórę działają hamująco na procesy autoagresji immunologicznej, dzięki czemu mogą być z powodzeniem stosowane w fitoterapii chorób autoimmunologicznych typu łuszczyca, reumatyzm, toczeń. Wodny wyciąg z ziela przyśpiesza też wyleczenie z chorób zakaźnych, np. odry, grypy, przeziębienia, anginy, płonicy.
Wrotycz niszczy większość pierwotniaków, obleńców, płazińców, owadów i roztoczy pasożytniczych. Wyciągi z wrotyczu niszczą szybko i skutecznie nużeńca (demodex), świerzba, kleszcza, swędzika i in. Od dawna ocet wrotyczowy jest stosowany do zwalczania wszawicy. Wrotycz działa napotnie i przeciwgorączkowo. Zapobiega zastojom krwi, odkładaniu blaszek miażdżycowych w tętnicach i powstawaniu zakrzepów.

Wyciągi z wrotyczu działają przeciwrobaczo, przeciwgrzybiczo, przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie, pierwotniakobójczo, wykrztuśnie, tonizującą i wzmacniająco, silnie żółciopędnie, napotnie, przeciwgorączkowo, moczopędnie, nasennie, uspokajająco, przeciwbólowe, przeciwobrzękowo, przeciwzapalnie, nasercowo (zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego i zwalniają rytm serca), rozkurczowo, odtruwające; wzmagają produkcję śliny, soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego; pobudzają apetyt i regulują trawienie; wpływają na gospodarkę hormonalną; regulują miesiączkowanie i metabolizm oraz wypróżnienia.

Idąc za ciosem medycyny ludowej, wrotycz w rozsądnych dawkach można stosować na wiele dolegliwości. Wrotycz:

• Odstrasza komary, kleszcze, mrówki, mole, mszyce i inne insekty.

• Wykazuje działanie przeciwpasożytnicze. Z powodzeniem może być stosowany w zwalczaniu większości płazińców, obleńców, pierwotniaków; niszczy świerzb i wszawicę.

• Sprawdza się jako preparat pobudzający akcję serca.

• Reguluje miesiączki i znosi bóle miesiączkowe.

• Przedłuża efekty doznań seksualnych, dobrze działa na potencję.

• Zwalcza kolki.

• Likwiduje bóle głowy i bóle zatok.

• Stymuluje wydzielanie hormonów.

• Pobudza oddychanie.

• Wykazuje silne działanie przeciwwirusowe. Zwalcza wirusa opryszczki i grypy.

• Przyspiesza powrót do zdrowia w przypadku chorób zakaźnych takich jak odra, płonica, angina i przeziębienie.

• Działa przeciwgorączkowo i napotnie.

• Zawiera substancję zwaną partenolidem, która działa silnie przeciwzapalnie

i przeciwnowotworowo.

• Wspomaga leczenie artretyzmu i reumatoidalnego zapalenia stawów.

• Pobudza apetyt i reguluje trawienie.

• Dodaje energii, wspomaga leczenie depresji, lęku i wyczerpania nerwowego,

• Skutecznie zwalcza trądzik pospolity, trądzik różowaty, liszaje, czyraki,

ropnie, owrzodzenia i zaskórniki.

• Pobudza krążenie i usuwa obrzęki.

• Wspomaga leczenie alergii.

• Ułatwia zasypianie, likwiduje koszmary nocne.

• Leczy niestrawność, bóle żołądka i biegunki.

• Efektywnie leczy zapalenie woreczka żółciowego, dróg żółciowych i niektóre schorzenia wątroby.

Akacja Robinia akacjowa
Robinię akacjową wykorzystuje się do łagodzenia dolegliwości układu pokarmowego, nadkwaśności żołądka, problemów trawiennych, a także stosuje jako środek moczopędny i pobudzający apetyt.

Kwiat akacji pomaga odtruć organizm, dlatego roślina stanowi uzupełnienie terapii antybakteryjnej - podaje się ją osobom, które zatruły się toksynami, np. środkami do ochrony roślin. Robinia akacjowa obniża poziom kwasu żołądkowego, dzięki czemu wspomaga leczenie wrzodów. Akację stosuje się wspomagająco w chorobie reumatycznej i niektórych chorobach skóry. Robinia akacjowa wycisza, pomaga się zrelaksować.

Centuria - Tysiącznik ziele

Ziele należy do grupy gorzkich, pobudzających wydzielanie soków żołądkowych, przy zaburzeniach trawiennych dzieci i dorosłych, przy braku łaknienia, pomaga też w niedostatecznej atonii jelit. Działa pobudzająco na wydzielanie soków żołądkowych żółciopędnie oraz wpływa na obniżenie ciśnienia.
Stosuje się w przewlekłych nieżytach żołądka, braku apetytu, niedostatecznym wydzielaniu śliny z soku żołądkowego.
Ziele centurii najczęściej w postaci mieszanki wraz z innymi ziołami, przyjmuje się w postaci naparu przy braku apetytu, bólach wątroby, woreczka żółciowego i zaburzeniach przewodu pokarmowego. Ułatwia także trawienie.
Działanie centurii jest skuteczniejsze, zwłaszcza przy zgadze i bólach wewnętrznych przewodu pokarmowego; jak również przy, zaparciach, gdy napar centurii zmieszamy w równych częściach z zielem mniszka lekarskiego, a dla złagodzenia gorzkiego smaku dodamy trochę mięty lub rumianku.

Hyzop

należy do roślin znanych już w starożytności.
Obecnie hyzop rzadko bywa stosowany w medycynie. Niekiedy jako lek przeciwpotny, wykrztuśny,
żołądkowy, ściągający i przeciw robakom. Pobudza także wydzielanie soków żołądkowych.
Działanie: przeciwpotne podobne jak u szałwii, wykrztuśne, przeciwzapalne, rozkurczowe na
przewód pokarmowy,
znosi uczucie bólu i pełności.- za pośrednictwem układu nerwowego.
Działa wiatropędnie, poprawia apetyt i wspomaga trawienie.
Ziele to jest stosowane do leczenia ciężkiego przeziębienia, kaszlu i kataru w przebiegu tych
schorzeń. Ma działanie przeciwwirusowe, stosuje się również w niestrawności.
Używa się go jako leku pomocniczego przy schorzeniach górnych dróg oddechowych -
szczególnie zaleca się pacjentom w wieku podeszłym.

Kocanka piaskowaZastosowanie: głównie w schorzeniach wątroby i dróg żółciowych, zwłaszcza przy upośledzonym
wytwarzaniu i wydzielaniu żółci [np po przebytej żółtaczce], w uszkodzonym miąższu wątroby,
w stanach zapalnych dróg żółciowych
jak również przy zaburzeniach trawienia na tle bezsenności.
Działa rozkurczowo, żółciopędnie, żółciotwórczo, przeczyszczająco, moczopędnie.
Wzmaga wydzielanie soków trawiennych.
Stosuje się je przy zapaleniu dróg żółciowych i moczowych, chorobach wątroby [kamica żółciowa],
żółtaczce, dolegliwościach pęcherza i nerek, chorobach żołądka, przy zaburzeniach
miesiączkowania, reumatyzmie, podagrze.
Kocanka od kilkuset lat stosowana jest w medycynie ludowej, zwłaszcza rosyjskiej,
jako lek moczopędny i żółciopędny oraz w chorobach reumatycznych.

Koniczyna łąkowa czerwona

W medycynie napar z kwiatostanów stosuje się jako środek wykrztuśny, moczopędny, napotny
i antyseptyczny w przeziębieniach, a także przy niedokrwistości i bolesnym miesiączkowaniu.
Koniczyna czerwona znalazła zastosowanie w leczeniu chorób skórnych, przeważnie w
łączeniu z innymi ziołami
mającymi działanie oczyszczające, takimi jak: łopian większy (Arctium lappa) oraz szczaw
kędzierzawy (Rumex crispus).
Koniczyna czerwona działa również jako środek odksztuszający i dlatego może być podawana
w czasie napadów kaszlu.
Estrogeniczne działanie koniczyny czerwonej znalazło zastosowanie w łagodzeniu objawów
menopauzy. Wyciągi z koniczyny działają moczopędnie, odżywczo, przeciwzapalnie,
przeciwobrzękowo, wzmacniająco,
wykrztuśnie, żółciopędnie, odkażająco; regulują wypróżnienia, miesiączkowanie i metabolizm,
oczyszczają krew ze szkodliwych substancji; wzmacniają naczynia krwionośne, działają
przeciwzakrzepowo;likwidują zastoje krwi i limfy; przyśpieszają
gojenie się ran, zapobiegają wypadaniu włosów.

Lubczyk ogrodowy
Do celów leczniczych wykorzystuje się jesienią korzenie dwuletniej rośliny.
Stosuje się stanach zapalnych nerek, pęcherza, obrzękach spowodowanych upośledzeniem
czynności nerek,
dolegliwości trawiennych, a także przy bolesnym miesiączkowaniu.
Działanie: moczopędne, skutecznie zapobiega tworzeniu się kamieni w nerkach. Wspomaga
leczenie skazy moczanowej, dezynfekuje przewody moczowe, likwiduje zapalenie pęcherza
moczowego i oczyszcza organizm z toksyn i
niepotrzebnych produktów przemiany materii.
Zalecany na poprawę trawienia - pomaga przy niestrawności, wzdęciach, bólach brzucha,
nieżytach żołądka i jelit,
a także w schorzeniach wątroby [działa wiatro i żółciopędnie], poprawia apetyt.
Stosuje się go również jako środek przy zaflegmieniu górnych dróg oddechowych, a także
podagrze i reumatyzmie.
Korzeń lubczyka zawiera olejek eteryczny, żywice, kumaryny, kwasy organiczne [jabłkowy,
chlorogenowy, kawowy],
garbniki, sole mineralne [wapń, potas, fosfor, magnez, sód, bor, molibden, glin, mangan,
żelazo i większych ilościach cynk, miedź i kobalt], skrobię i cukry.
Liście natomiast zawierają sporo wit C, która jednak ginie przygotowaniu i suszeniu.

Czarna porzeczka
Zbiera się młode liście, najlepiej po przekwitnięciu rośliny [może być uprawiana]. Suszyć szybko
w temp. 40-50 st.
Działanie: moczopędny, napotny, hamuje rozwój bakterii chorobotwórczych, przeciwko biegunkom.
Stosuje się jako środek moczopędny, wpływa na wydzielanie przemiany purynowej, kwasu moczowego,
toksycznych szkodliwych metabolitów, a także przy reumatyzmie, kokluszu i spazmatycznych
atakach kaszlu.
Owoce są znanym domowym środkiem w przeziębieniach i nieżytach żołądka.
Przyrządza się z nich syrop, używa się również jako płukanki przy anginie, zapaleniu jamy
ustnej itp.

Skrzyp
Skrzyp posiada działanie moczopędne, przeciwkrwotoczne i regulujące przemianę materii.

Stosuje się go w schorzeniach nerek i pęcherza, jak zapalenie pęcherza, zapalenie miedniczek nerkowych,

kamica nerkowa oraz w krwawieniach z dróg moczowych (krew w moczu) i w krwawieniach z płuc. Niekiedy

stosowany jest jako lek pomocniczy w leczeniu cukrzycy. Zewnętrznie zaleca się stosowanie skrzypu w zapaleniu spojówek (pieczenie i ropienie powiek, „piasek w oczach"), jako płukania oraz w postaci okładów na

owrzodzenia, trudno gojące się rany, oparzenia i stłuczenia. W wypadaniu włosów i w łupieżu dobrze działają

kąpiele w odwarze z ziela skrzypu.

Anyż

Anyż jest rośliną zielną, dochodzącą do 50 cm wysokości. Zakwita w lipcu, kwiaty ma białe, drobne,

zebrane w baldachy (kiście) na szczycie pędy. Anyż posiada działanie wykrztuśne, przeciwskurczowe,

mlekotwórcze oraz wiatropędne. Stosowany bywa anyż w schorzeniach dróg oddechowych

(przewlekłe nieżyty oskrzeli i gardła, kaszel z odpluwaniem dużych ilości gęstej plwociny, astma), oraz w zaburzeniach trawienia (wzdęcia, odbijania, stany skurczowe żołądka i jelit, tzw. kolki), szczególnie u dzieci. Stosuje się go także przeciw zawrotom i bólom głowy, a także u karmiących matek w razie braku pokarmu. Jest to także najlepszy sposób leczenia kolek i zaburzeń trawienia u osesków, ponieważ ciała czynne anyżu przechodzą do mleka karmiącej.

Babka

Babka reguluje przemianę materii, działa zmiękczająco i osłaniające. Zaleca się stosowanie babki w schorzeniach dróg oddechowych (katary) oskrzeli i gardła (kaszel, astma, krwioplucie) oraz w zaburzeniach pokarmowych, jak

złe trawienie, biegunki, zgaga, nieżyty żołądka i jelit. Babkę stosuje się także w przewlekłych zapaleniach

dróg moczowych i pęcherza. Zewnętrznie używa się babkę do okładów na trudno gojące się rany, owrzodzenia oraz na miejsca ukąszeń owadów.

Berberys
Berberys poprawia łaknienie jest skuteczny w zaburzeniach trawienia, przy braku apetytu, w kamicy żółciowej, a także moczowej. Owoce berberysu są kwaśne i zawierają duże ilcści witaminy C, dlatego też berberys nazywany jest często„polską cytryną".

Bez czarny

Bez czarny posiada działanie moczopędne, napotne, regulujące przemianę materii, a także ściągające i przeciwgorączkowe. Stosuje się go w chorobach przebiegających z gorączką, jak grypa, zapalenie gardła i migdałków (angina'], dalej w schorzeniach nerek i pęcherza, a także w dolegliwościach reumatycznych, jak bóle mięśniowe i stawowe. Zaleca się go także w zaburzeniach przemiany materii i przewodu pokarmowego. Zewnętrznie, w postaci okładów i przemywań bez stosowany jest na wypryski skórne, w zapaleniach skóry, na oparzenia, a także w zapaleniach spojówek. W biegunkach zaleca się żucie suszonych jagód.

Biedrzeniec

Biedrzeniec posiada działanie przeciwkaszlowe, moczopędne i żołądkowe. Stosuje się go głównie w schorzeniach dróg oddechowych, jak przewlekłe nieżyty oskrzeli, gardła i krtani, kaszel, angina, astma, oraz w schorzeniach przewodu pokarmowego, jak przewlekłe nieżyty żołądka i jelit, dolegliwości wątrobowe. Biedrzeniec znajduje również zastosowanie w schorzeniach pęcherza i dróg moczowych oraz w kamicy nerkowej. Zewnętrznie można stosować ziele biedrzeńca w postac okładów na rany.

Chaber bławatek

Chaber działa moczopędnie i przeciwzapalnie. Zaleca się go w chorobach nerek i dróg moczowych, jak kamica

nerkowa, nieżyty pęcherza. Zewnętrznie chaber stosowany jest w postaci płukań i kompresów w zapaleniach

spojówek i błon śluzowych.

Dziewanna

Dziewanna działa wykrztuśnie, przeciwskurczowo oraz osłaniająco. Znajduje ona zastosowanie w schorzeniach dróg oddechowych, jak kaszel, chrypka, astma oskrzelowa, oraz w zaburzeniach przewodu pokarmowego, jak kolka żołądkowa i jelitowa. Zewnętrznie stosuje się niekiedy dziewannę w postaci okładów na miejsca oparzone, stłuczone, na ropnie skóry (pryszcze, krosty), oraz w przypadku nerwobólów. Dobrze działają w przypadkach łysienia i łupieżu kąpiele z naparów dziewanny.

Głóg

Głóg posiada działanie nasercowe, przeciwskurczowe oraz uspokajające. Zaleca się głóg jako łagodny lek w chorobach serca (np. bicie serca), w uderzeniach krwi do głowy, w miażdżycy (skleroza) i nadciśnieniu oraz w bezsenności i w stanach zdenerwowania. Dobrze działa także napar głogu w dolegliwościach reumatycznych (bóle mięśniowe i stawowe, „łamanie" w kościach).

Lebiodka pospolita - origanum vulgare

Wyciągi z ziela lebiodki działają uspokajająco, moczopędnie, mlekopędnie, odtruwająco, przeciwobrzękowo, żółciopędnie, żółciotwórczo, rozkurczowo, silnie odkażająco, przeciwgnilnie, wykrztuśnie i przeciwzapalnie. Seskwiterpeny wykazują również wpływ przeciwnowotworowy.
Zastosowanie: Zakażenia i stany zapalne układu oddechowego, zapalenie zatok obocznych nosa, alergie, kaszel, gorączka, skapomocz, stany zapalne układu moczowego, obrzęki, choroby zakaźne, bakteryjne choroby skóry (zwłaszcza ropne), kamica żółciowa, kolki żółciowe, zakażenia układu żółciowego, nadmierne krwawienia miesiączkowe, stany zapalne jąder, jajników, pochwy i macicy, zapalenie odbytu, atonia jelit. Stany zapalne oczu i uszu.
Lebiodka jest wykorzystywana w medycynie weterynaryjnej do profilaktyki kokcydiozy, jako alternatywa dla antybiotykowych stymulatorów wzrostu i profilaktyki nieżytów oraz infekcji układu pokarmowego oraz oddechowego. Olejki bogate w tymol i karwakrol są stosowane w medycynie ludzkiej i weterynaryjnej od XIX wieku do leczenia zakażeń powierzchniowych i układowych (preparaty galenowe proste i złożone). Na początku XX wieku zaczęto również szeroko wykorzystywać czysty tymol jako antyseptyk i środek pierwotniakobójczy.

Bluszczyk kurdybanek

Bluszczyk kurdybanek pobudza układ trawienny do produkcji soków żołądkowych, zaostrza apetyt i reguluje przepływ żółci. Dzięki obfitości w kwasy triterpenowe wpływają na regenerację błony śluzowej żołądka. Poprawia ono także drożność dróg oddechowych i pobudza organizm do odkaszlania zaległej flegmy, pomaga także w oczyszczaniu organizmu, ponieważ działa moczopędnie. Wspomaga to także leczenie chorób wątroby, kamicy żółciowej i stanów zapalnych dróg żółciowych. Odwar z bluszczyku kurdybanka działa bakteriobójczo, dlatego stosuje się go również do płukania gardła i jamy ustnej. Zewnętrznie napar i okłady można zastosować do przemywania ran i podrażnień skóry, a także przy trądziku, świądu, owrzodzeniu i poparzeniu. Przy trądziku dodatkowo pomaga działanie oczyszczające i ściągające bluszczyka. Działanie ściągające wykorzystywane jest również w trakcie leczenia zapalenia pęcherza, biegunki i hemoroidów. Można go stosować w przeziębieniach , kaszlu, dusznościach, astmie, chorobach wątroby i trzustki – dawniej Słowianie stosowali go niemal we wszystkich schorzeniach.

Kurdybanek bardzo korzystnie wpływa także na pracę serca – również w przypadku zaburzeń jego rytmu oraz słabego krążenia. Stosowany regularnie, tonizuje pracę układu nerwowego, łagodzi stres i koi niepokój towarzyszący ważnym wystąpieniom. Badania składu bluszczyku potwierdziły, że ma on działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, a także delikatne działanie ściągające.

Fiołek trójbarwny- bratek polny

Roślina lecznicza: Surowiec zielarski: cała roślina. Zawiera wiolutozyd, saponiny triterpenowe, śluz, alkaloid wiolinę (w korzeniach), fenolokwasy (kawowy, protokatechowy, gentozynowy, waniliowy i in.), rutynę

Działanie: reguluje przemianę materii, działa moczopędnie, zmniejsza łamliwość naczyń krwionośnych. Stosuje się go w zapaleniach pęcherza moczowego, kamicy moczowej, uszkodzeniu nerek przez substancje toksyczne (również przez uboczne działanie antybiotyków), w chorobie gośćcowej, trądziku młodzieńczym, wykwitach skórnych, tak zwanych wysypkach uczuleniowych, nadciśnieniu tętniczym i chorobach siatkówki oka.

Zbiór i suszenie: Ziele ścina się latem, suszy rozłożone jedną warstwa w miejscu ciepłym, ale nie na słońcu

Cykoria podróżnik

Roślina lecznicza – używana w ziołolecznictwie od czasów prehistorycznych, m.in. w krajach niemieckojęzycznych i arabskich, stosowana także w homeopatii.

Surowiec zielarski: całe ziele, same płatki lub korzeń (Radix Cichorii). Zawierają glikozyd intubinę, dużo inuliny (ok. 40%), laktucynę, pektynę, cholinę, taraxasterol, sole mineralne i śladowe ilości olejków eterycznych.

Działanie: korzeń łagodnie pobudza wytwarzanie soku żołądkowego, żółci oraz ma działanie moczopędne. Jest stosowany w wielu mieszankach ziołowych do leczenia zaburzeń trawienia i przy ogólnym osłabieniu.

Zbiór i suszenie: Całe ziele zbiera się w kwietniu. Korzeń zbiera się w październiku lub na wiosnę. Po wykopaniu należy go szybko umyć i suszyć w temperaturze ok. 40 °C[6].

Sztuka kulinarna

Młode listki cykorii można wiosną dodawać do sałatek, ze względu na zawartość witamin C, B i mikroelementów.

Korzeni cykorii (odmiany var. sativum) po ususzeniu, zmieleniu i uprażeniu do dziś używa się jako ważnego składnika kawy zbożowej. Przy prażeniu zawarta w korzeniu inulina przemienia się w związek o aromacie przypominającym kawę.

Szczeć Pospolita

Szczeć pospolitą stosuje się głównie w leczeniu boreliozy, ale też w stanach zapalnych skóry, wrzodach żołądka i bólach reumatycznych. Gdy cierpimy z powodu reumatyzmu i dny moczanowej, zastosujmy działający przeciwzapalnie odwar z korzenia lub liści szczeci. Ulgę przyniesie również nalewka z korzenia tej rośliny.

Dzika róża

Surowiec zielarski: dojrzałe owoce. Są składnikiem wielu mieszanek ziołowych. Zawierają oprócz ogromnej ilości witaminy C garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne, cukry, pektyny. Owoce są niezwykle bogatym źródłem witaminy C – zawierają jej dziesięciokrotnie więcej niż porzeczka czarna. Już 1-3 jej owoce w zupełności wystarczą do pokrycia dziennego zapotrzebowania człowieka na tę witaminę. Naturalna witamina zawarta w owocach jest przy tym trzykrotnie bardziej skuteczna od witaminy syntetycznej w tabletkach. Owoce róży mogą być używane do sporządzania przetworów i win. Owoce dzikiej róży zawierają również witaminy A, B1, B2,, E, K i kwas foliowy, flawonoidy, kwasy organiczne, pektyny oraz garbniki.

Działanie: słabo rozkurczające, żółciopędne, łagodnie moczopędne. Róża jest stosowana przede wszystkim jako lek ogólnie wzmacniający (bogate źródło witaminy C), ale także pomocniczo do leczenia różnych schorzeń wątroby, nerek i przewodu pokarmowego. Specjalnie przyrządzone konfitury z dzikiej róży mogą być skutecznym lekiem na chorobę zwyrodnienia stawów.

Zbiór i suszenie: owoce zbiera się, gdy dojrzeją, ale jeszcze zanim zrobią się miękkie. Suszenie ich jest dość trudne; owoce trzeba rozdrobnić, przez pierwsze 10 min. należy trzymać je w temp. ok. 100 °C, by szybko zniszczyć enzymy rozkładające witaminę C, potem suszyć w temp. ok. 50–60 °C

Forsycja
Forsycja działa antywirusowo, jest bogata w rutynę, znaną jako witaminę C. Zawiera prawie 1% tego związku chroniącego przed przeziębieniem. Jego źródłem są kwiaty. Antywirusowe działanie rośliny zapewniają także saponiny trójterpenowe. Można je wykorzystać przy stanach zapalnych, zakażeniach grzybiczych lub bakteryjnych. Oprócz tego saponiny zwiększają ilość soku żołądkowego oraz żółci. Aktywizują wchłanianie składników pokarmowych z jelit i pobudzają wydzielanie śluzu.

Brzoza

W celach leczniczych wykorzystuje się młode liście brzozy (Folium Betulae), które zbiera się w maju i suszy w zacienionych i przewiewnych miejscach. Surowcem zielarskim są także pączki brzozy (Gemmae Betulae), które zbiera się zimą lub wczesną wiosną, oraz kora brzozowa (Cortex Betulae). Poza tym w medycynie naturalnej wykorzystuje się grzyby rosnące na pniach brzozy – włóknouszka ukośnego, który po wysuszeniu staje się surowcem o nazwie huba brzozowa czarna. Z kolei z innego grzyba – porka brzozowego – po wysuszeniu otrzymuje się hubę białą brzozową.

Olcha

Pni, kora i liście olchy ma właściwości ściągające, stosowane w leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej i do płukania gardła. Liście są uważane za piękne napotne środkiem na przeziębienia. Również w świeżym lub w postaci wywaru używają do myje, okładów w leczeniu pęcherzy i ran.Olcha skutecznie pomaga na hemoroidy, alergie, стоматитах i krwawienie z dziąseł, czerwonka, gruźlica płuc, ból w żołądku, reumatyzm, dna moczanowa, reumatoidalne zapalenie stawów, świądu сыпях, золотухе, zapalenie skóry i oparzenia.Dobrze olcha się sprawdza w leczeniu конъюктивита, choroby przenoszone drogą płciową, krwawienia, zapalenia gardła i stanów gorączkowych, dziecięcego diateza i egzemy.Istnieją dane o pomyślnym zastosowaniu kory olchy красильной i liści olchy taśmą w leczeniu raka. Również szeroko stosowane w przypadku biegunek, zapalenie jelita grubego i jelit, biegunki, jak gojące się rany.TojeśćDziałanie lecznicze: stosowany w lecznictwie ludowym jako środek , moczopędny, przeciwzapalny, przeciwbakteryjny, pierwotniakobójczy, przeciwgrzybiczny i przeciwwirusowy, Wzmaga wydzielanie śluzu, proces wchłaniania składników pokarmowych z jelit do krwi, pobudza wydzielanie soku żołądkowego, żółci i soku jelitowego.Stosowana jest do kąpieli i pielęgnacji włosów.

Kwiat czarnego bzu
działają wykrztuśnie, rozrzedzają katar, działają napotnie, mają działanie antywirusowe, chronią i wzmacniają błony śluzowe dróg oddechowych, wzmacniają odporność, działają moczopędnie, wzmacniają naczynia włosowate, stabilizują krwiobieg, uśmierzają ból, w tym ból głowy, chłodzą, działają oczyszczająco, wychwytują wolne rodniki, przyspieszają przemianę materii, przeciwdziałają uderzeniom krwi do głowy, łagodzą stany zapalne skórySubstancje zawarte w kwiatach bzu czarnego; olejki eteryczne, flawonoidy, flawonole, glikozydy flawonolowe (m.in. rutyna), n-parafiny, substancje nieorganiczne (mineralne)kwasy fenolokarbonowe (kwas kumarynowy, kwas kawowy, kwas ferulowy)sambunigryna (glikozyd kwasu pruskiego) śluzy i garbniki, sterole, triterpenycholina - obniża ciśnienie krwi i zapobiega nadmiernemu odkładaniu się tłuszczu w organizmie; syntetyzowana jest składnikiem lekarstw na choroby wątroby i choroby nowotworowe. Prócz tego bez czarny jest bogaty w witaminy i minerały. Znajdziesz w nim: beta karoten, witaminy A, B1, B2, B3, B6, C oraz potas, wapń, magnez, sód, fosfor, sód. poza tym czarny bez zawiera pierwiastki śladowe: żelazo, miedź, mangan i cynk.
Źródło: Angela Martens "Czarny bez zdrowie z natury"; Ellen Heidböhmer "Czarny bez dla zdrowia i urody"

Jasnota biała

Jasnota biała to roślina, która ma właściwości przeciwkrwotoczne, powlekające i łagodne przeciwzapalne, dlatego sprawdzi się w schorzeniach układu oddechowego, pokarmowego, dolegliwościach kobiecych, a także przy uszkodzeniach skóry.

Zielarze zbierają od maja do jesieni rozkwitające korony kwiatostanów jasnoty białej, które suszy się zacienionym i przewiewnym miejscu. Wówczas otrzymuje się surowiec powszechnie wykorzystywany w medycynie naturalnej – kwiat jasnoty białej. Zawiera on flawonoidy, śluz, garbniki, olejek eteryczny, związki zasadowe i sole mineralne.

Preparaty na bazie kwiatów jasnoty białej wykazują działanie przeciwzapalne, regenerują uszkodzony nabłonek, uszczelniają ściany naczyń krwionośnych. Właściwości te pozwalają na wykorzystanie ich w stanach zapalnych układu oddechowego (do nieżytu gardła do zapalenia oskrzeli), układu pokarmowego, dróg rodnych (przy nadmiernym miesiączkowaniu oraz w upławach, zapaleniu pochwy i szyjki macicy), a także w formie okładów przy na uszkodzoną skórę i trudno gojące się rany. Jasnotę białą można zastosować także w leczeniu trądziku młodzieńczego i wysypek skórnych. Współczesna fitoterapia poleca stosowanie jasnoty białej w połączeniu z ziołami hamującymi krwawienie (np. ziele tasznika, ziele rdestu ostrogorzkiego) i regenerującymi błony śluzowe (np. kwiat nagietka, kwiat rumianku).

   Naturalne środki przeciwbólowe: bazylia - pomoże przy bólach zatok i gardła,
czosnek - pomoże na ból ucha, zębów i gardła,
cebula, kurkuma - wyciszą bóle reumatyczne,
chrzan - pomoże na ból zatok,
cynamon - zminimalizuje ból gardła,
czarna porzeczka - pomoże przy bólach migrenowych,
goździki - złagodzą bóle zęba,
imbir- złagodzi ból mięśni i stawów,
jabłko - złagodzi ból brzucha
łosoś, makrela - złagodzą ból brzucha
mięta - uspokoi ból żołądka,
pietruszka - pomaga przy dotkliwych bólach menstruacyjnych,
pieprz czerwony - zredukuje bóle głowy, stawów i mięśni,
rumianek - uśmierzy bóle głowy,
winogrona - pomogą przy bólach pleców,
wiśnie - zminimalizują bóle głowy i stawów, złagodzą zakwasy,
żurawina - pomoże przy bólach dróg moczowych,