Grzybowa pasta

3 kg ugotowanych grzybów mieszanych
1 kg marchewki
1 kg cebuli
200 g koncentratu pomidorowego
sól
pieprz
szczypta chili
3 szkl oleju

Grzyby mielimy na grubych oczkach. Cebulę również mielimy na grubych oczkach lecz osobno, marchewkę ścieramy na tarce o grubych oczkach. Marchewkę i cebulę dusimy z olejem ok 20 min , od czasu do czasu mieszając. Dodajemy zmielone grzyby i przyprawy, ponownie często mieszając gotujemy 20 min, następnie dodajemy koncentrat pomidorowy i jeszcze chwilę gotujemy.
Nakładamy do słoiczków i pasteryzujemy ok 10 min.

Kresowiacy gotują

Ostatnio zajęłam się kuchnią kresową i postanowiłam odszukać i odtworzyć jak najwięcej przepisów z Kresów. Zapraszam również do grupy na facebooku "Kresowiacy gotują - kuchnia kresowa"

Na blogu zamieściłam sporo wypróbowanych przepisów Kuchnia kresowa

Kresy wschodnie

Kresy lub Kresy Wschodnie – wschodnie pogranicze dawnej Polski, funkcjonujące w okresie międzywojennym i dawniej jako część polskiego terytorium państwowego, a obecnie stanowiące fragmenty obszarów państwowych Ukrainy, Białorusi i Litwy.

Termin kresy wschodnie jest pojęciem wielowarstwowym, zarówno geograficzno-politycznym, jak i historycznym, socjologicznym, kulturowym i literackim. Stanowi element polskiej narracji historyczno-politycznej i bywa wykorzystywany propagandowo, będąc jednocześnie źródłem mitologii i pamięci historycznej. Termin ten stanowi element polskiego dyskursu historycznego, równocześnie odnosząc się do terenów zamieszkiwanych przez różne grupy narodowe i etniczne (Polaków, Ukraińców, Białorusinów, Litwinów, Żydów, Niemców i innych). Z tej przyczyny postrzegany jest przez część badaczy jako jednostronnie wyrażający wyłącznie polską optykę i pamięć. Funkcjonując w polskim obiegu, pojęcie kresów stanowi źródło narracji historycznych i kulturowych, rozumiany bywa też jako obszar polskiej „swojskości”, bywa synonimem „małej ojczyzny” Polaków poddanych wysiedleniom po II wojnie światowej z terenów, które na skutek zmian granic znalazły się poza Polską

 

 

Baza Miejscowości Kresowych - źródło

 

Województwa wchodzące w skład Kresów wschodnich- białostockie, krakowskie, lubelskie, lwowskie, nowogródzkie, poleskie, stanisławowskie, tarnopolskie, wileńskie, wołyńskie.

 

 

 

Ludność miast stanowili w większości Polacy z dużym odsetkiem ludności żydowskiej (do ok. 20%). W 1931 r. największymi miastami Kresów były:

 

Miasto Liczba ludności

Lwów 312 200

Wilno 195 100

Stanisławów 60 000

Brześć nad Bugiem 50 700

Grodno 49 700

Równe 41 900

Borysław 41 500

Łuck 35 600

Tarnopol 33 900

Dane z roku 1939[edytuj | edytuj kod]

Na Kresach Wschodnich RP żyło, w 1939, ok. 13 mln ludzi, w tym[27]:

 

Polacy – 43,1%

Ukraińcy – 33%

Żydzi – 8,3%

Białorusini – 7,6%

Tutejsi – 6%

Inni – 2%

Kuchnia białoruska – kuchnia narodowa Białorusinów, w której unikatowe i wspólne z ościennymi narodami potrawy oraz napoje są przyrządzane według przepisów ludowych i wiekowych tradycji kulinarnych. Prosta i pożywna kuchnia oparta na źródłach pożywienia (głównie zbożach i warzywach bulwiastych) dostępnych na Białorusi. Uważana za dość ciężkostrawną i tłustą. Tradycyjne potrawy białoruskie są stosunkowo łatwe do przygotowania i działają rozgrzewająco. Jej podstawę stanowiły ziemniaki, kwaśny chleb żytni, kapusta i wieprzowina. Tradycyjna kuchnia białoruska oferuje duży wybór potraw ziemniaczanych oraz mącznych. Przykładami charakterystycznych dań są: maczanka z blinami i placki kartoflane ze śmietaną; zup – kapuśniak i barszcz, a napojów – sok brzozowy i kwas chlebowy.

 

Charakterystyczne dla niej jest również szerokie wykorzystywanie buraków ćwikłowych, leśnych grzybów i jagód, jęczmienia, kwaśnej śmietany oraz solonej słoniny. Potrawy są przyprawiane do smaku cebulą i czosnkiem oraz ozdabiane zieloną pietruszką i koperkiem – warzywami łatwymi do uprawy w przydomowych ogródkach. Posiada regionalne, lokalne, a nawet rodzinne odmiany.

 

Narodowa kuchnia Białorusinów jest podobna do kuchni sąsiednich narodów. Zarazem elementy tradycyjnej kuchni białoruskiej przeniknęły do kuchni sąsiadów. W Polsce tradycyjne potrawy białoruskie są obecne w kuchni podlaskiej, albowiem na terenie północno-wschodniej Polski od wieków żyją obok siebie Polacy i Białorusini, a także Tatarzy, Rosjanie i Żydzi.

Podstawą kuchni ukraińskiej są chleby oraz potrawy z mąki i kaszy. Istotną rolę odgrywają także mięso, warzywa i ryby. Chleb, pieczony niegdyś w specjalnych piecach, pełni także funkcje obrzędowe, szczególnie tzw. korowaj.

 

Często spotyka się potrawy z ciasta, gotowanego we wrzątku - warenyky, z różnymi nadzieniami: twarogiem, ziemniakami, wiśniami. Do tej samej grupy należą sławne i bardzo lubiane pierogi ruskie, wypełnione białym serem (postać słodka, również z dodatkiem rodzynek) lub ziemniakami (postać słona), lub ziemniakami i białym serem jednocześnie. Inny rodzaj pierogów - pielmieni - również znany na Ukrainie, jest prawdopodobnie zapożyczeniem z Rosji.

 

 

Daniem narodowym jest barszcz ukraiński z burakami, kapusta, warzywami, słoniną oraz znaczącą ilością śmietany. Z innych zup popularne są kapusnjak (kapuśniak) oraz juszka. Z mięs jada się wołowinę, wieprzowinę, baraninę i drób. Ulubioną potrawą narodową jest słonina wieprzowa, występująca w każdej możliwej postaci - słonej, wędzonej, duszonej, słodkiej (desery). Słoninę jada się zwykle z chlebem i musztardą (tradycyjne jej gatunki to Czarcia i Kozacka) lub z ziemniakami; dodaje się (zwykle zasmażaną) do prawie wszystkich potraw słonych (zup i drugich dań), faszeruje się nią inne mięsa w celu otrzymania większej soczystości. Z napojów warto wymienić kwas, czasami podawany z jagodami czy dodatkiem soku brzozowego oraz dziesiątki gatunków win, piw, wódek.



Kuchnia rosyjska słynie z kawioru – luksusowego artykułu spożywczego, z tradycji podawania zakąsek, od których dawniej rozpoczynał się każdy uroczysty posiłek, oraz kiszonych warzyw (kapusty, ogórków i pomidorów). Lista potraw, charakterystycznych dla tradycyjnej kuchni rosyjskiej, obejmuje: bliny, pieróg i małe pirożki, pielmieni, pierogi i boeuf Stroganow. Z zup tradycyjną kuchnię rosyjską reprezentują szczi, ucha, okroszka i barszcz. Smak potraw wzbogacano dodatkiem koperku i śmietany. Głównym tradycyjnym napojem bezalkoholowym jest herbata, którą Rosjanie piją gorącą, bez mleka, czasami posłodzoną i doprawioną do smaku konfiturą owocową. Dawniej herbatę zaparzano przy użyciu samowaru i serwowano do niej lekko słodkie wypieki o charakterze obwarzanków tzw. suszki. Innymi tradycyjnymi napojami, które w dalszym ciągu cieszą się popularnością, są także kwas chlebowy i kefir. Najpopularniejszym napojem alkoholowym Rosjan jest wódka. Jako deser tradycyjnie podawany był kisiel i kompot. Współcześnie Rosjanie preferują lody i torty.

Jadalne kwiaty

Kwiatów które uatrakcyjnią nasz jadłospis nie musimy szukać w sklepie czy na targu. Czasem wystarczy spacer po polach lub łące, ponieważ wiele popularnych kwiatków i pospolitych roślin może być świetnym dodatkiem do potraw. Dostarczą nie tylko smaku, ale również wartościowych składników odżywczych. A także będą wspaniałą dekoracją gdyż najpierw jemy oczami.



lista jadalnych kwiatów:
akacja (tylko kwiaty)
aksamitka
bazylia
begonia
bergamotka
bez czarny (tylko kwiaty)
bez lilak
bluszczyk kurdybanek
bodziszek
bratek
brzoskwinia
chaber
chryzantema
cukinia
cykoria
cytryna
czosnek
dynia
dziewanna
dziurawiec
fasola
fiołek
fiołek afrykański
floks
forsycja
frezja
fuksja
funkia
goździk
grusza
gwiazdnica
hibiskus
hyzop
jabłoń
jasnota biała
jaśmin
jeżówka
jeżyna
judaszowiec
kabaczek
karczoch
koniczyna
koper
krwawnik
lawenda
lipa
lucerna
lwia paszcza
magnolia
majeranek
mak
malina
malwa
mieczyk
mięta
miodunka
mniszek
nagietek
nasturcja
niecierpek
ogórecznik
oregano
pelargonia
petunia
pierwiosnek
pigwa
piwonia
podbiał
pomarańcza
por
poziomka
rozmaryn
róża
rukola
rumianek
rzeżucha łąkowa
rzodkiewka
saintpaulia
salsefia
słonecznik
stokrotka
storczyk
surfinia
szałwia
szczawik zajęczy
szczypiorek
ślaz
śliwka
truskawka
tymianek
wiązówka
wiciokrzew japoński
wiesiołek
wiśnia
wrzos
wyka
zioła


Niewiele jest roślin naprawdę trujących, a tylko nieliczne są trujące śmiertelnie, w niewielkich ilościach (np. paru liści). Do takich najgroźniejszych należą i na nie powinniśmy uważać.

szalej
szczwół
tojad
lulecznica
bieluń
lulek
pokrzyk
cis
zimowit
ciemiężyca
wawrzynek

Dzikie rośliny jadalne - http://lukaszluczaj.pl/dzikie-rosliny-jadalne-polski-pelny-tekst/

Maceraty ziołowe

Jak zrobić macerat olejowy

Dawniej robiono maceraty z tłuszczy – koziego, gęsiego, sadła borsuczego. Teraz zwracamy się do olejów roślinnych,  zwłaszcza tych rafinowanych – niezbyt wrażliwych na temperaturę, można na nich smażyć i nie psują się szybko, ale za to utraciły już swoje właściwości. Maceraty ziołowe na nich będą dłużej się trzymały, a jeśli dodamy jeszcze konserwującą wit E  (1% w stosunku do całości) lub macerat alkoholowy na bazie czegoś, co zawiera sporo garbników, np kory dębu, liści orzecha włoskiego, galasówek (0,5 % – 1% w stosunku do całości) to mogą przetrwać do roku czasu. Macerat, który się zepsuł łatwo rozpoznać po zapachu.

 

Mamy 2 rodzaje maceracji: na ciepło i na zimno. Jeśli nam się spieszy z powodu bóli, które trzeba zażegnać, to proponuję zrobić macerat na ciepło. Jeśli przygotowujemy sobie apteczkę ziołową, to wykonujemy macerację na zimno, oczywiście w kilku słoiczkach na kilka rodzajów maceratów.

 

Zawsze przed wykonaniem maceratu olejowego warto skropić zioła alkoholem 40% i zostawić materiał roślinny na 15 minut – w ten sposób związki czynne się uaktywnią i łatwiej przejdą do oleju. Ten sposób również sprawia, że kolor maceratu olejowego jest intensywniejszy.

 

Zioła świeże musimy potraktować zalać gorącym olejem, podgrzanym do temperatury 80 st., związki czynne łatwiej się uaktywnią i uzyskamy bardzie stabilny olej, gdyż ulegną rozkładowi enzymy powodujące psucie się maceratu. Zioła olejkowe zalewamy olejem podgrzanym do temperatury 40 st. C, inaczej stracimy olejki eteryczne – np mięta, kolendra, rumianek, oregano, bazylia i inne.

Na ciepło:

Pokrojony korzeń, liście, kwiaty wkładamy do słoiczka i zalewamy olejem, np słonecznikowym. Słoiczek ten wkładamy do kąpieli wodnej, czyli do garnka z  wodą w temp ok 60-80 st. C , trzymamy w niej przez 30 minut. Słoiczek z ziołami zostawiamy na noc lub kilkanaście godzin, żeby  związki aktywne jeszcze przechodziły do oleju. Na drugi dzień ponownie wykonujemy macerację na ciepło przez 30 minut, trzeciego dnia powtarzamy proces  i zlewamy olej przez sitko z gazą, w oleju nie mogą pozostać materiały roślinne (powód zepsucia). Macerat olejowy najlepiej jest zlać do butelki z ciemnego szkła lub po prostu chronić przed światłem, np trzymać w szufladzie, szafie. Można też zrobić macerację w kąpieli wodnej przez 2-3 godziny, pozostawić do ostygnięcia, przefiltrować.

 

Na zimno:

Pokrojony korzeń, liście, kwiaty wkładamy do słoika i zalewamy olejem słonecznikowym. Słoiczek ustawiamy w ciepłym miejscu widocznym dla nas. Widocznym dlatego, że będziemy musieli nim codziennie potrząsać, by nie dopuścić do rozwoju bakterii. Po 2 tygodniach nasz macerat jest gotowy do zlewania. Macerat chronimy przed światłem.

Maceraty apteczne

olej na bóle stawowe, które mnie się zdarzają. Korzystałam z mądrości Hildegardy z Bingen. Do maceratu na bóle użyłam ziół: mała garść piołunu, ruty, tymianku, szałwi. Zioła umyłam, odwirowałam, pokroiłam i zalałam olejem słonecznikowym. Będą macerowane na zimno.

Olej żywokostowy na bóle kręgosłupa też mam już przygotowany, również zrobiony na zimno, w artykule o żywokoście robiłam go na ciepło ze względu na konieczność szybkiego działania. Uwaga! Olej żywokostowy brudzi piżamę i pościel. Plamy są nie do usunięcia – wiem, bo je mam.

Macerat na bazie pączków z topoli i tłuszczu gęsiego – na bóle mięśni, stawów, zakwasy, również do wykorzystania przy hemoroidach, trudno gojących się ranach

Olej z korzeniem łopianu na zmiany skórne: 30 g pokrojonego korzenia zalej 250 ml oleju i maceruj na zimno lub ciepło

Olej z kwiatami wrotyczu – na bóle głowy. Same płatki zalewamy olejem i macerujemy na zimno lub ciepło.

Olej z kwiatami rumianku o działaniu przeciwzapalnym

Olej dziurawcowy działa przeciwzapalnie, przyspiesza gojenie ran, podobnie, jak olej przywrotnikowy – olejem smarujemy naokoło rany, chyba że rana już się zabliźnia

Olej z kwiatów nagietka używamy też na zmiany skórne oraz żylaki, przy czym pamiętać należy, że smarujemy nogi od dołu do góry

 

źródło http://ziolowawyspa.pl/kompozycje-maceratow-olejowych/

Czego potrzebujemy na macerat?

Surowca zielarskiego - mogą być to owoce, pączki, liście, kory, korzenie, kwiaty, łodygi, susze ziołowe i tak dalej. Najlepszymi surowcami są oczywiście świeże rośliny, drobno pokrojone, ponieważ ekstrakcja przebiega bardzo szybko i składniki aktywne bardzo szybko rozpuszczają się w oleju. Jeśli wykonujemy nasz macerat z suszu, to powinniśmy go delikatnie skropić 50-70% alkoholem.

Oleju bazowego. Do maceracji najlepiej sprawdzają się oleje spożywcze, do smażenia. Dlaczego? Ponieważ są stabilne i nie są zbyt czułe na wysoką temperaturę. Do maceracji wybierajmy oleje rafinowane, nieczułe na podgrzewanie. Najlepszymi olejami do maceracji jest oliwa z oliwek, olej rzepakowy i olej słonecznikowy. 

Pojemniczka z jasnego i ciemnego szkła. Jasnego do procesu maceracji, ciemnego do przechowywania. Do maceratów nigdy nie używamy plastikowych opakowań, jest to bardzo ważne! Składniki aktywne wchodzą w reakcję z plastikiem, zaczynają się szybciej psuć i tracą swoje właściwości.

Płóciennej ściereczki lub gazy, do przefiltrowania maceratu.

No i oczywiście cierpliwości 

źródło http://www.ewaszalkowska.com/2014/04/jak-zrobic-macerat-kilka-przydatnych.html

Herbatki i mieszanki ziołowe

 

 

Zioła, o działaniu wykrztuśnym, ze względu na zawarte w nich substancje śluzowe:

babka lancetowata (liść),

Tymianek

biedrzeniec anyż (owoc),

dziewanna (kwiat),

macierzanka (ziele),

pierwiosnek (korzeń),

prawoślaz (korzeń i liść),

sosna (pączki i igliwie),

tymianek (ziele),

żywokost (korzeń).

Najczęściej zioła te stosuje się pod postacią herbatek, soków oraz syropów aby oderwać zalegający w oskrzelach śluz, który łatwiej odkaszlnąć (rozrzedzony), a także łagodzą skurcze oskrzeli wywołujące kaszel.

Zioła przeciwgorączkowe i napotne:

berberys (owoce),

fiołek (ziele i kwiat),

bez czarny (kwiaty i owoce),

lipa (kwiat),

malina (liście i owoce),

ogórecznik (ziele),

rokitnik (owoce),

róża (owoc),

rumianek (kwiat),

słonecznik (kwiat),

sosna (pączki),

topola (pączki),

wierzba (kora)

Zioła łagodzące nieżyt górnych dróg oddechowych:

bez czarny (kwiaty i owoce),

czosnek (ząbki),

fiołek (ziele i kwiat),

hyzop (ziele),

koper włoski (owoc),

rzodkiew (korzeń),

sosna (igliwie),

tymianek (ziele)

Zioła przeciwkaszlowe:

babka lancetowata (liść),

fiołek (ziele i kwiat),

koper włoski (owoc),

podbiał (liść),

tymianek (ziele).

 

 

Mieszanka ziołowa o działaniu przeciwgorączkowym

SKŁADNIKI:

50 g kory wierzbowej,

50 g korzenia goryczki,

25 g ziela drapacza lekarskiego,

25 g korzenia mniszka,

25 g ziela centurii.

Do termosu wsypać 1 1/2 łyżki ziół, zalać 2 szklankami wody wrzącej i pozostawić na 1 godz. pod przykryciem.

Pić 2/3 szklanki 2-3 razy dziennie między posiłkami. Do każdej porcji naparu można dodać 1 łyżkę soku malinowego. Korzystne jest równoczesne przyjmowanie witaminy C i Rutinoscorbinu.

 

Mieszanki ziołowe o działaniu napotnym

SKŁADNIKI:

Zmieszać równe ilości:

ziela fiołka trójbarwnego,

kwiatów bzu czarnego,

kwiatów lipy.

Zalać 2 łyżki ziół 2 szklankami wody gorącej i gotować łagodnie pod przykryciem 3 min. Odstawić na 10 min i przecedzić.

Pić 2-3 razy dziennie między posiłkami po 2/3-1 szklankę jako środek napotny. Korzystne jest dodanie 1-2 łyżek soku malinowego.

 

Przepis 2

Zmieszać równe ilości:

kwiatów lipy,

kwiatów bzu czarnego,

owoców berberysu (lub kłączy perzu).

Zalać 2 łyżki ziół 2 szklankami wody wrzącej i postawić pod przykryciem na parze na 20 min.

Odstawić na 10 min i przecedzić.

Dodać 2 łyżki syropu malinowego (lub kieliszek rumu dla dorosłych).

Pić gorące wieczorem przed snem. Jednocześnie przyjmować po 2 drażetki witaminy C 4-5 razy dziennie oraz Polopirynę S.

 

Przepis 3

50 g ziela ogórecznika,

25 g ziela bratków,

25 g kwiatów lipy.

Zalać 2 łyżki ziół w termosie 2 1/2 szklanki wody wrzącej i odstawić na 1 godzinę.

Pić rano i w południe po 1/2 szklanki gorącego naparu po jedzeniu, natomiast wieczorem pełną szklankę z dodatkiem 1-3 łyżek soku malinowego lub kieliszka rumu. Jednocześnie przyjmować 3-4 razy dziennie po 2 drażetki witaminy C lub po 2 drażetki Scorbopyrinu bądź Rutinoscorbinu i Polopirynę.

Stosować w chorobie przeziębieniowej, grypie i przy podwyższonej temperaturze.

 

Mieszanka ziołowa na stany zapalne gardła, krtani i oskrzeli

Zmieszać równe ilości:

ziela ogórecznika,

ziela tymianku,

korzenia lukrecji.

Zalać 1 łyżkę ziół 3/4 szklanki wody ciepłej.

Ogrzać do wrzenia i gotować pod przykryciem 5-7 min.

Odstawić na 10 min i przecedzić.

Pić po 1/4 szklanki 2-3 razy dziennie po jedzeniu w stanach zapalnych gardła, krtani i oskrzeli.

Herbatka na przeziębienie

powyżej 9 miesiąca życia.

Skład: kwiat lipy, 

owoc bzu czarnego,

 kwiat rumianku, 

liść maliny,

 liść mięty pieprzowej,

 owoc rokitnika. 

Zalać 1 torebkę 0,25 l wrzątku. Parzyć pod przykryciem około 5 minut.

2.

 SKŁADNIKI:

20 g kwiatów bzu czarnego,

20 g imbiru,

20 g liści maliny,

10 g liści mięty,

20 g kwiatów lipy.

 

Herbatka na kaszel

10 g babki lancetowatej,

10 g kwiatów malwy,

10 g kwiatów dziewanny,

10 g liści prawoślazu,

10 g tymianku,

20 g korzenia prawoślazu,

10 g kopru włoskiego,

10 g anyżu,

10 g skórki pomarańczowej.

 

 

Przeciwdepresyjna herbatka księcia Mikołaja Sapiehy

 

W równych częściach wymieszaj;

owoc głogu, 

liść melisy,

 ziele dziurawca, 

kwiat nawłoci, 

kwiat rumianku.

 

1 łyżkę stołową zalej wrzątkiem, parz pod przykryciem 15 minut. Możesz taki zestaw ziół popijać 3-4 szklanki dziennie przez 6 tygodni, potem zrób przerwę. Herbatka  działa wzmacniająco na organizm i przywraca równowagę.

 

 

Naturalny antybiotyk Elizy Orzeszkowej

 

Ziele nawłoci – 100 g,
reszta ziół po 50 g:
liść poziomki,
kwiat jasnoty,
korzeń pokrzywy,
liść orzecha włoskiego,
liść babki lancetowatej,
ziele melisy.

 

Zioła wymieszaj i zaparzaj 1 łyżkę stołową ziół zalewając wrzątkiem. Zestaw ten pozwoli ci wzmocnić system odpornościowy oraz rozprawi się z wirusami,  „oczyści” krew.

Herbata ziemiańska Stefanii Korżawskiej posiada certyfikat Eco.

skład

Liście poziomki,
jeżyny,
czarnej porzeczki,
owoc jarzębiny,
kwiat głogu w równych proporcjach.

 

Sposób przyrządzenia: 1 łyżkę stołową zalać szklanką wrzącej wody. Parzyć 5-10 minut.

Produkt zawiera wyłącznie naturalne składniki, specjalnie wyselekcjonowane, aby trwać w zdrowiu długi czas.

 

Mieszanka na wzrost leukocytów Dr Różańskiego:

 

2 łyżki kurdybanka

1 łyżka mniszka

1 łyżka pokrzywy

1 łyżka glistnika

1 łyżka babki

Dwie łyżki mieszanki zalać 2 szklankami wrzącej wody i pod przykryciem parzyć 20 minut.

Pić 4- 5 razy dziennie po 200 ml

 

Wyborna HERBATKA MIESZANA dla całej rodziny

Zbieranie zioł rozpoczyna się wczesną wiosną gdy pojawiają się pierwsze kwiaty podbiału i prowadzi wiosną, latem i jesienią

bez przerwy zbierając to czym przyroda szczodrze w danej chwili nas obdarza:

 

Podbiał pospolity - kwiaty, niecopożniej liście

Pierwiosnka lekarska (szczyty kwiatostanow)

Fiołki rożnego rodzaju (kwiaty i liście)

Miodunka plamista - kwiatostany

Szczawik zajęczy (kwiaty)

Bluszczyk kurdybanek, bardzo mało - tylko jako przyprawa (szczytowe kwiatostany)

Pokrzywa zwyczajna, pierwsze młode pędy wiosenne

Przywrotnik pospolity (liście i kwiaty)

Przetacznik leśny (kwiaty, łodygi i liście)

Liście truskawki, szczyty pędow jeżyn i malin

Młode pędy bzu czarnego, poźniej kwiaty

Stokrotka pospolita (kwiatki)

Kwiaty lipy (zebrane na słońcu)

Rumianek pospolity (zebrany na słońcu)

Wiązowka błotna (kwiaty)

Nagietek lekarski (kwiaty)

Marzanka wonna (kwiaty, łodygi i liście)

Macierzanka (kwiaty, łodygi i liście)

Melisa lekarska (kwiaty, łodygi i liście, rownież bez kwiatow)

Mięta pieprzowa (kwiaty, łodygi i liście, rownież bez kwiatow)

Krwawnik pospolity (zebrany na słońcu)

Dziewanna (kwiaty zrywane na słońcu)

Dziurawiec zwyczajny (kwiaty zrywane na słońcu)

Lebiodka pospolita, kwiaty i liście

Wierzbownica drobnokwiatowa (liście, łodygi i kwiaty)

Pędy sosny (bardzo młode pędy)

Przytulia (kwiaty, liście i łodygi)

Płatki roży we wszystkich kolorach (z biologicznej uprawy)

 

Poszczegolne zioła należy dobrze wysuszyć i poźną jesienią sporządzić z nich mieszankę, z ktorej będzie można zaparzać

wyborną, zdrowotną, aromatyczną i wyjątkowo smaczną herbatkę ziołową. Będzie ona zimą wzbogacała kolacje i dzięki

niej będziecie Państwo powracać

myślami do pięknych letnich godzin spędzonych w otoczeniu stworzonej przez Boga przyrody.

Na szklankę wody bierze się jedną kopiastą łyżeczkę do herbaty mieszanki ziołowej; zioła zalewa się wrzątkiem i pozostawia

na krotko do naciągnięcia.



Mieszanka działająca uspokajająco, spazmolitycznie, stymuluje układ hormonalny i powoduje przekrwienie narządów w miednicy małej.:

w równych częściach;
liść melisy                  
liść mięty pieprzowej 
koszyczek rumianku  
kwiat nagietka           
korzeń kozłka            
kora kruszyny            
kwiat jasnoty białej    
liść ruty                      

sporządzić napar z łyżki ziół na szklankę wrzątku, pić 3x dziennie.

Mieszanka ziołowa na uspokojenie:  

 

20 g ziela dziurawca

10 g korzeni koziołka lekarskiego

20 g koszyczków rumianku

20 g melisy 

 

Zioła dokładnie mieszamy. Parzymy w kubku napar z 1 łyżki mieszanki przez 20 minut.  

Mieszanka ziołowa na bezsenność: 

 

20 g korzenia kozłka lekarskiego

 

20 g liści melisy

 

20 g koszyczków rumianku

 

10 g kwiatów lawendy 

 

Do przygotowania naparu wystarczy 1 łyżka mieszanki na szklankę. Parzymy 15-20 minut.

Mieszanka I - ziołowa mieszanka na oczyszczenie organizmu

50 g ziela krwawnika

50 g ziela fiołka trójbarwnego

50 g kwiatu stokrotki

50 g kwiatu jasnoty białej

50 g korzenia mniszka lekarskiego

50 g korzenia łopianu

50 g liścia poziomki

50 g liścia brzozy

50 g liścia maliny

20 g szyszek chmielu

20 g kwiatu nagietka

 

Zioła dokładnie wymieszać. Jedną łyżkę mieszanki zalać szklanką wrzątku, parzyć pod przykryciem 20 minut, przecedzić. Pić gorący napar 1–2 razy dziennie przed jedzeniem.

 

Mieszanka II - mieszanka ziołowa na oczyszczenie organizmu

50 g korzenia arcydzięgla

50 g korzenia mniszka lekarskiego

50 g korzenia lubczyku

50 g kłącza perzu

50 g kłącza pięciornika

50 g kłącza tataraku

50 g owocu dzikiej róży

50 g owocu jarzębiny

50 g kwiatu wiązówki

50 g liścia borówki czernicy

50 g ziela fiołka trójbarwnego


 

Zioła dokładnie wymieszać. Jedną łyżkę mieszanki zalać szklanką wrzątku, parzyć pod przykryciem 3 godziny, przecedzić. Pić 3 razy dziennie szklankę przed posiłkiem.

 

 

Kamica szczawianowa mieszanka o. Klimuszki

Po 50 gram:

Liść mięty pieprzowej (Folia Menthae piperitae)

Ziele rdestu ptasiego (Herba Polygoni avicularis)

Ziele krwawnika (Herba Millefolii)

Ziele nawłoci (Herba Solidaginis)

Ziele fiołka trójbarwnego (Herba Violae tricoloris)

Kwiat nagietka (Flos Calendulae)

Kwiat bławatka (Flos Cyani)

Kwiat wrzosu (Flos Ericae (Callunae])

Ziele glistnika (Herba Chelidonii) lub znamię kukurydzy (Stgm. Maydis) 45 g

Pić przed śniadaniem i przed obiadem po pół szklanki, a po kolacji

wypić pól szklanki Normosanu, ale tylko przez 7 dni.

W następnym tygodniu i do końca kuracji pić tylko właściwy zestaw nerkowy 3 razy dziennie po pół

szklanki. W diecie ograniczyć sól kuchenną do minimum, wykluczyć całkowicie na pewien

czas kawę, kakao i herbatę. Pić więcej soków owocowych.

Kamica moczanowa mieszanka o. Klimuszki

Po 50 gram:

Liść mącznicy (Folia Uvae ursi)

Ziele nawłoci (Herba Solidaginis)

Liść brzozy (Folia Betulae)

Kwiatostan kocanki (Inflorescentia Helichrysi)

Ziele fiołka trójbarwnego (Herba Violae tricoloris)

Korzeń wilżyny (Radix Ononidis)

Znamię kukurydzy (Stgm. Maydis)

Korzeń mniszka lekarskiego (Radix Taraxaci)

Strąk fasoli (Pericarpium Phaseoli)

Pić wszystko jak wyżej, tylko że po całej szklance 2 razy dziennie i raz Normosan.

Nawłoć pospolita receptury lecznicze

 

Napar na kamicę nerkową i metabolizm

1 łyżkę ziela nawłoci zalać szklanką wrzątku, zaparzać pod przykryciem 15 minut. Pić powoli 2-3 razy dziennie 20 minut przed posiłkiem. W czasie kuracji pić dużo wody.

Napar zapobiega powstawaniu kamieni nerkowych, wypłukuje piasek z nerek, działa przeciwzapalnie na układ moczowy.

W przypadku zapalenia pęcherza i dróg moczowych unikać kwaśnych i ostrych przypraw.

Winko z nawłoci o działaniu wielokierunkowym

100 g świeżego ziela nawłoci lub 40 g suszu zalać ciepłym czerwonym winem w ilości ok. 450 ml.

Dodać 50 ml wódki, odstawić w chłodne miejsce na 2 tygodnie, po czym przecedzić.

Pić 30-50 ml winka dziennie

Winko z nawłoci poprawia trawienie, wzmacnia naczynia krwionośne, reguluje ciśnienie krwi, poprawia pracę nerek i układu moczowego, oczyszcza krew i działa przeciw miażdżycy.

Powidła dla dzieci na biegunki i bóle brzucha

Nawłoć, liście brzozy, kwiaty wiązówki i rumianku w równej części po 10 gram zmielić w młynku do kawy, dodać 50 g powideł i wymieszać.

Podawać po 1-2 łyżeczki w przypadku biegunek i bólów brzuszka, można posmarować na wafelku ryżowym i podać do zjedzenia.

nawłoć pospolita jak stosować

Herbatka wzmocnienie nerek po przebytych zapaleniach

Nawłoć, jasnotę i znamiona kukurydzy wymieszać w równej części po 50 gram.

3 łyżki mieszanki zagotować w 4 szklankach wody, odstawić pod przykryciem na 15 minut.

Pić w ciągu dnia ciepłą herbatkę między posiłkami.

Odwar z nawłoci do płukania gardła i okładów

1,5 łyżki ziela nawłoci zalać szklanką letniej wody, gotować na małym ogniu 3 minuty.

Odstawić pod przykryciem na 10 minut, przecedzić.

W odwarze namoczyć gazę, odcisnąć przykładać na wrzody, czyraki, wykwity, trudno gojące się rany. Po wyschnięciu czynność powtórzyć.

Odwarem płukać gardło i jamę ustną w przypadku stanów zapalnych lub owrzodzeń. Można używać do przemywania, tamponowania i irygacji w zapaleniach narządów płciowych i dróg moczowych.

Napar na krwiomocz, bóle nerek, kamicę

2 łyżki kwiatu nagietka i po 1 łyżce ziele nawłoci, liść babki lancetowatej, korzeń babki, ziele skrzypu,

liść kasztanowca, liść pokrzywy, kora wierzby, ziele tasznika lub tobołka, ziele krwawnika, kora lub gałązki brzozy, ziele połonicznika, ziele glistnika.

Zioła wymieszać bardzo starannie

2 łyżki mieszanki zalać 1 szklanką wrzątku, odstawić na 30 minut, przecedzić.

Pić 4 x dziennie po 200 ml

Napar skutecznie hamuje krwiomocz i redukuje bóle nerek.

Ponadto działa uspokajająco, wzmacniająco, polepsza samopoczucie, rozkrusza złogi w

drogach moczowych i ułatwia ich wydalenie, działa odkażająco, moczopędnie, odtruwająco,

żółciopędnie i przeciwobrzękowo.

Wskazania: stany zapalne układu moczowego, kamica moczowa i żółciowa, bóle nerek, krwiomocz,

skąpomocz, obrzęki, zaburzenia miesiączkowania i metaboliczne, choroby skórne, reumatyzm,

artretyzm, rwa kulszowa, zatrucia, zaburzenia trawienia i choroby zakaźne.

Zapalenie ostre nerek mieszanka o. Klimuszki

Po 50 gram:

Ziele nawłoci (Herba Solidaginis)

Ziele dziurawca (Herba Hyperici)

Ziele skrzypu polnego (Herba Eąuiseti)

Ziele fiołka trójbarwnego (Herba Violae tricoloris)

Kwiat wiązówki (Flos Ulmariae)

Korzeń pięciornika (Radix Tormentillae)

Korzeń wilżyny (Radix Ononidis)

Kłącze perzu (Rhizoma Agropyri)

Znamię kukurydzy (Stgm. Maydis)

Liść brzozy (Folia Betulae)

Ziele rdestu ptasiego (Herba Polygoni avicularis)

Pić w pierwszym tygodniu 2 razy dziennie po pół szklanki przed posiłkiem,

w następnych tygodniach 3 razy dziennie po pół szklanki.

Skrzyp polny

Herbatkę ze skrzypu polnego warto od czasu do czasu pić dla oczyszczenia organizmu, uzupełnienia minerałów, wzmocnienia naczyń krwionośnych oraz poprawy stanu włosów, paznokci, skóry.

2 łyżki skrzypu zalać 2 szklankami ciepłej wody, gotować wolno pod przykryciem 15 minut.

Wypić w 3 porcjach w ciągu dnia.

Skrzyp polny przepisy lecznicze

Wywar na rozpuszczenie kamieni nerkowych

Przepis dr. Jadwigi Górnickiej

1 kg wyszorowanych ziemniaków z upraw ekologicznych zalać 2 litrami wody, dodać 2 czubate łyżki skrzypu i gotować do miękkości.

W ciągu dnia pić 2 szklanki wywaru. Zamiast całych ziemniaków do wywaru można zużyć same obierki.

Kuracja trwa 2-3 miesiące.

Herbatka na problemy układu moczowego

Wymieszać w równych częściach liście pokrzywy i skrzyp polny. Łyżkę ziół zalać szklanką wrzątku. Odstawić pod przykryciem na 5 minut. Pić raz dziennie przy problemach z prostatą, skąpomoczem, przy infekcjach układu moczowego.

skrzyp polny oczyszczanie

Przeziębione nerki – ziołowa mieszanka lecznicza

Wymieszać po 100 g skrzypu polnego, dziurawca i liści brzozy.

2 łyżki mieszanki zalać 2 szklankami wody, gotować na małym ogniu 5 minut.

Wypijać w ciągu dnia w 3 równych porcjach po posiłku.

Infekcje pęcherza nasiadówka

Po 50 g skrzypu, rumianku, mącznicy i fiołka trójbarwnego zalać litrem wrzątku, odstawić pod przykryciem na 5 minut. Po tym czasie gotować przez 2 minuty i gotowe.

Herbatka na kaszel palacza

2 łyżki suszonego skrzypu gotować pod przykryciem na małym ogniu w ½ litra wody przez pół godziny, pod koniec dosypać łyżkę korzenia ślazu, gotować jeszcze kilka minut i odstawić do naciągnięcia.

Przecedzić, przelać do termosu i popijać w ciągu dnia.

Po 2-3 tygodniach kuracji kaszel powinien ustąpić. Herbatka oczyszcza płuca z substancji smolistych i toksyn środowiskowych.

 

http://www.poradnikzdrowie.pl/diety/odchudzajace/oczyszczanie-organizmu-przepisy-na-mieszanki-ziolowe_39854.html

 

 

 

 

Grupy ziół według zastosowania

Zioła przeciwartretyczne i przeciwreumatyczne

 

Stosujemy je w dolegliwościach reumatycznych,

 

artretycznych, rwie kulszowej, podagrze oraz w nerwobólach

 

wszelkiego rodzaju. Zalecane są tu: bez czarny,

 

wierzba, brzoza, pokrzywa, rdest ptasi, jarzębina,

 

głóg, porzeczka czarna, skrzyp, wiązówka, bratki, maliny,

 

ruta, mięta, rumianek lub „Reumosan" — mieszanka

 

ziołowa (do nabycia w aptekach, drogeriach

 

i sklepach zielarskich).

 

Z a l e c e n i a ogólne. Osobom cierpiącym na

 

powyższe dolegliwości zaleca się ograniczenie spożywania

 

mięsa, jaj oraz takich pokarmów, jak móżdżek, cynaderki.

 

W diecie należy uwzględnić jarzyny i owoce.

 

Wystrzegać się przemoczenia nóg, nosić ciepłą odzież.

 

 

Zioła przeciwastmatyczne

 

Zaleca się: biedrzeniec, dziewannę, kopytnik, macierzankę,

 

podbiał, tymianek lub mieszankę „Astmosan".

 

Z a l e c e n i a o g ó l n e . Osobom cierpiącym na dychawicę

 

oskrzelową zaleca się częste przebywanie na

 

świeżym powietrzu, sypianie przy otwartym oknie

 

(z ciepło okrytymi nogami), unikanie pomieszczeń źle

 

wietrzonych i przesyconych dymem tytoniowym.

 

10 — zioła lecznicze

 

 

Zioła przeciwbiegunkowe

 

Zioła te stosujemy w ostrych i przewlekłych nieżytach

 

jelit i żołądka, wzdęciach i uporczywych biegunkach.

 

Zalecane są: rumianek, szałwia, mięta pieprzowa,

 

czernica, kurzyślad, serdecznik, wężownik, jaskółcze

 

ziele, srebrnik, żywokost lub mieszanka „Tanncsan".

 

Z a l e c e n i a ogólne. Sposób leczeń:a uporczywych

 

biegunek może ustalać jedynie lekara.

 

Osobom cierpiącym na biegunki zaleca sie. stosowanie

 

diety oszczędzającej jelita oraz bogatej w witamin])

 

B i C, Należy spożywać: kakao, herbatę, sucharki

 

pszenne, masło, mięso jedynie w postaci kotletów siekanych,

 

rzadkie kaszki, kisiele i galaretki. Płynów pić

 

2—3 szklanek dziennie. Dobre wyniki lecznicze można

 

uzyskać stosując dni głodowe (1—2 dni). Należy wówczas

 

leżeć w łóżku, wypijać 1—1.5 litra płynów na dobę

 

w małych porcjach (herbata, kompot).

 

Można też stosować leczenie surowymi owocami.

 

Spożywa się wtedy 1 do 1.5 kg świeżo utartych razem

 

ze skórką jabłek (w małych porcjach), Dietę taką

 

można stosować najwyżej 3 dni.

 

 

Zioła przeciwgorączkowe

 

Zioła te stosujemy w stanach przeziębienia, w grypie,

 

katarze, w bólach stawowych i mięśniowych, anginach.

 

Stosujemy tu: rumianek, maliny, bez czarny, lipę.

 

wierzbę, bratki, różę, brzozę lub mieszankę „Pyrosan".

 

Z a l e c e n i a o g ó l n e . Zaleca się chorym spożywanie

 

lekko strawnych pokarmów, picie dużych ilości

 

ciepłych napojów, jak kompoty, herbata z cytryną,

 

herbata z sokiem malinowym. Przy większym osłabieniu

 

można pić małe ilości prawdziwej kawy.

 

 

Zioła przeciw hemoroidom

 

Zioła te stosujemy w przypadkach ostrych i przewlekłych

 

hemoroidów, ropni i stanów zapalnych odbytu.

 

Zaleca się stosować: krwawnik, bez czarny, kruszynę,

 

żywokost lub mieszankę „Rektosan".

 

Z a l e c e n i a ogólne. Należy starać się unormować

 

tryb życia. Zażywać dużo ruchu na świeżym

 

powietrzu (spacery, zajęcia sportowe, jak pływanie,

 

gimnastyka), dbać o regularne wypróżnienia. Przestrzega

 

się przed spożywaniem ostrych i słonych pokarmów,

 

alkoholu, kawy. Należy ograniczyć palenie tytoniu.

 

Jadać dużo jarzyn i owoców, szczególnie w stanie surowym,

 

oraz razowy chleb.'

Zioła przeciwkrwotoczne

 

Zioła te stosuje się w przewlekłych krwawieniach z nosa,

 

z dróg rodnych, w przewlekających się i zbyt obfitych

 

miesiącach, w krwiopluciu.

 

Stosujemy: krwawnik, tasznik, jemiołę.

 

Z a l e c e n i a ogólne. Jedynie lekarz może ustalić

 

przyczynę częstych krwawień i zastosować odpowiednie

 

leczenie. Zaleca się spożywanie owoców i jarzyn.

 

Zioła przeciw sklerozie

 

Zioła te stosujemy w sklerozie naczyń, w nadciśnieniu,

 

w złej przemianie materii.

 

Zaleca się stosować następujące zioła: głóg, jarzębinę, krwawnik, kruszynę, jemiołę, czosnek, bratki, rutę

 

lub mieszankę ziołową „Sklerosan".

 

Z a l e c e n i a o g ó l n e . Ważne jest prowadzenie

 

regularnego trybu życia, dbanie o dobre trawienie, regularne

 

wypróżnienia. Nie wolno pić alkoholu. Należy

 

ograniczyć picie mocnej herbaty i czarnej kawy.

 

Nie palić tytoniu oraz wystrzegać się silnych wzruszeń

 

psychicznych i wysiłków fizycznych.

 

 

Zioła przeciwzapalne i odkażające

 

Zioła te stosujemy w ostrych i przewlekłych nieżytach

 

gardła, jamy ustnej, nosa, w zapaleniu migdałków,

 

krwawieniach z dziąseł, w przypadkach ropni

 

okołozębowych i próchnicy zębów (pieńki, zęby zepsute).

 

Należy stosować następujące zioła: miętę, szałwię,

 

tymianek, macierzankę, wierzbę, cebulę, kurzyślad,

 

lub mieszankę ziołową „Septosan".

 

Z a l e c e n i a o g ó l n e . Należy dbać o higienę jamy

 

ustnej. Myć zęby przynajmniej 2 razy dziennie,

 

rano i przed udaniem się na spoczynek. Kontrolować

 

stan zębów u dentysty przynajmniej raz na 3 miesiące.

 

 

Zioła przeczyszczające

 

Zioła te stosujemy w nawykowych zaparciach, w otyłości,

 

wzdęciach, zaburzeniach trawienia, przy złej przemianie

 

materii.

 

Zaleca się stosowanie kruszyny, perzu, kopru włoskiego,

 

mięty pieprzowej, szakłaku, lnu lub mieszanki

 

„Normosan".

 

Z a l e c e n i a o g ó l n e . Zaleca się uregulowanie

 

trybu życia, przebywanie na świeżym powietrzu, rozrywki

 

sportowe oraz oględne odżywianie się (nie objadać

 

się). Jeść regularnie, dobrze żuć pokarmy.

 

 

Zioła stosowane w chorobach kobiecych

 

Zioła te stosujemy w schorzeniach dróg rodnych,

 

jak zapalenie sromu, świąd sromu, świąd pochwy,

 

opryszczki i owrzodzenia sromu, upławy oraz bóle

 

i krwawienia z dróg rodnych.

 

Zaleca się stosować następujące zioła: rdest ptasi,

 

szałwię, pokrzywy, rumianek, nagietek, dąb, wężownik,

 

wierzbę lub mieszankę ziołową ,,Vagosan".

 

Z a l e c e n i a ogólne. Zaleca się kobietom cierpiącym

 

na wyżej wymienione dolegliwości przestrzeganie

 

higieny sromu i krocza oraz częstą zmianę bielizny,

 

noszenie czystych podpasek miesięcznych itp.

 

 

Zioła przeciw chorobom nerek

 

i pęcherza

 

Zioła te stosujemy w chorobach nerek i pęcherza, jak

 

ostre i przewlekłe zapalenie nerek, piasek nerkowy i pęcherzowy,

 

nieżyt miedniczek nerkowych, nieżyt pęcherza

 

moczowego.

 

Zaleca się stosować następujące zioła: jałowiec, mącznicę,

 

paprotkę słodką, bratki, skrzyp, poziomkę, pietruszkę,

 

pokrzywę, lukrecję, wiązówkę, lub mieszankę

 

„Urosan".

 

Z a l e c e n i a ogólne. Osobom cierpiącym na

 

wyżej opisane dolegliwości zaleca się spożywanie po-

 

traw bez soli, ograniczenie ostrych przypraw, jak pieprz,

 

ocet, musztarda. Nie wolno pić alkoholu. Właściwe leczenie

 

i dietę może określić tylko lekarz.

  
Zioła stosowane w chorobach płuc i oskrzeli

 

Zioła te stosujemy w chorobach płuc i dróg oddechowych,

 

jak ostry i przewlekły nieżyt krtani i oskrzeli

 

(bronchit), astma oskrzelowa, rozedma płuc, kaszel,

 

chrypka.

 

Zaleca się stosować następujące zioła: prawoślaz,

 

podbiał, koper włoski, szałwię, anyż, biedrzeniec, kopytnik,

 

kluczyki, mydlnicę, tymianek, babkę, dziewannę,

 

albo mieszankę ziołową „Pulmosan".

 

Z a l e c e n i a ogólne. Osobom cierpiącym na

 

wyżej wymienione dolegliwości zaleca się spożywanie

 

pokarmów w postaci kleików, kasz, galaretek, kompotów

 

i budyniów mlecznych.

 

 

Zioła stosowane w chorobach serca

 

Zioła te stosujemy w chorobach serca, jak osłabienie

 

mięśnia sercowego, nerwica serca, przy biciu i bólach

 

serca, uderzeniach gorąca i w puchlinie wodnej.

 

Zaleca się stosować: głóg, serdecznik, kozłek, jemiołę,

 

skrzyp, dziką różę albo mieszankę „Cardiosan".

 

Z a l e c e n i a ogólne. Zaleca się dietę lekko

 

strawną, nie wywołującą wzdęć. Należy spożywać potrawy

 

świeże, dużo owoców, jarzyn (z wyjątkiem grochu,

 

fasoli, kiszonej kapusty) oraz świeże masło. Wystrzegać

 

się alkoholu, nadmiernego palenia tytoniu,

 

ostrych przypraw, potraw słonych oraz tłustych mięs

 

i konserw. Wskazane jest także ograniczenie płynów

 

(1—1,5 litra dziennie).


 

 

Zioła stosowane w chorobach wątroby

 

Zioła te stosujemy w chorobach wątroby i dróg żółciowych,

 

w kamicy wątrobowej i żółciowej, w żółtaczkach,

 

zaburzeniach trawienia na tle skąpego wydzielania

 

żółci.

 

Zaleca się stosować następujące zioła: jaskółcze ziele,

 

kolender, miętę pieprzową, mniszek, kruszynę, szakłak,

 

krwawnik, mydlnicę, kozłek, dziurawiec, albo też mieszankę

 

ziołową „Cholagoga".

 

Z a l e c e n i a o g ó l n e . Zaleca się ścisłe przestrzeganie

 

diety wskazanej przez lekarza, spożywanie potraw

 

jedynie świeżych. W diecie należy uwzględnić

 

takie potrawy, jak: twaróg, chude gotowane mięso, gotowane

 

chude ryby, owoce, kompoty, soki owocowe.

 

Z tłuszczów poleca się wyłącznie świeże masło w niezbyt

 

dużych ilościach.

 

Należy się wystrzegać napojów alkoholowych (nawet

 

piwa), czekolady, konserw, pokarmów wzdymających,

 

jak fasola, groch, kwaszona kapusta, oraz potraw smażonych.

 

Bardzo ważną zasadą dietetyczną jest niełączenie

 

białka z tłuszczem. Dlatego nie należy jadać: śmietany,

 

sera żółtego, kiełbasy, mięsa w tłustych sosach,

 

szprotów w oliwie, a także chleba z masłem i białym

 

serem naraz, jajecznicy z chlebem z masłem (można

 

zjeść wtedy jajko gotowane).

 

 

Zioła stosowane w chorobach żołądka

 

Zioła te są pomocne w dolegliwościach żołądka i jelit,

 

jak brak apetytu, zgaga, nudności, wzdęcia, odbijania

 

oraz w chorobie wrzodowej żołądka i jelit.

 

Zaleca się stosować następujące zioła: krwawnik,

 

miętę pieprzową, tatarak, bobrek, piołun, tysiącznik,

 

babkę, dziewannę, gorczycę białą, len, lipę, prawoślaz,

 

żywokost, szałwię, walerianę, podbiał, albo mieszankę

 

ziołową „Digestosan".

 

Z a l e c e n i a ogólne: Osobom cierpiącym na

 

wyżej wymienione dolegliwości zaleca się przestrzeganie

 

diety wskazanej przez lekarza.

 

W diecie należy uwzględnić świeże jarzyny i surowe

 

owoce, natomiast trzeba wystrzegać się alkoholu,

 

nadmiernie słonych i ostrych potraw, tłustych mięs,

 

potraw smażonych, szczególnie na olejach (placki kartoflane,

 

pierogi z mięsem, naleśniki) oraz pokarmów

 

wzdymających, jak groch, fasola, kapusta kwaszona.

 

Jeść mało naraz, raczej często; dobrze żuć. Bardzo

 

ważne w leczeniu chorób żołądka jest utrzymywanie

 

zębów w dobrym stanie.

 

 

Zioła przeciw złej przemianie materii

 

Zioła te stosujemy w zaburzeniach przemiany materii,

 

jak: otyłość, wyrzuty skórne (krosty, pryszcze),

 

choroby tarczycy, zaparcia.

 

Zaleca się stosować: bez czarny, bratki, dziurawiec,

 

łopian, rutę, świetlik, mniszek, perz, tatarak, kruszynę,

 

albo też mieszankę „Degrosan".

 

Z a l e c e n i a ogólne. Osobom cierpiącym na podane

 

wyżej dolegliwości zaleca się przestrzeganie diety

 

ustalonej przez lekarza.

 

W diecie należy uwzględnić głównie pokarmy jarskie,

 

surowe owoce, jarzyny. Dieta powinna być niskokaloryczna.

 

Należy ograniczyć spożywanie słodyczy,

 

miodu, cukru, tłuszczów, kasz oraz potraw mącznych

 

i zawiesistych zup. Zaleca się także częste przebywanie

 

na świeżym powietrzu, spacery, kąpiele wodne i słoneczne oraz gry i zabawy ruchowe (siatkówka, tenis, pływanie,

 

turystyka piesza i rowerowa). Niekiedy stosuje

 

się głodówki, które dają często dobre rezultaty — tylko

 

pod kontrolą lekarską!

 

 

Zioła uspokajające

 

Zioła te stosujemy w stanach wyczerpania nerwowego,

 

nadmiernej drażliwości, stanach lękowych, bezsenności,

 

histerii, nadmiernej pobudliwości płciowej

 

oraz w stanach pokwitania, a szczególnie przekwitania.

 

Zaleca się: kozłek, miętę pieprzową, krwawnik, rumianek,

 

arcydzięgiel, chmiel, rutę, albo też mieszankę

 

,,Nervosan".

 

Z a l e c e n i a ogólne. Przy wyżej wymienionych

 

dolegliwościach należy ograniczyć spożywanie potraw

 

tłustych, marynat i przypraw, a także picia mocnej

 

herbaty i kawy. Należy zarzucić lub ograniczyć palenie

 

tytoniu, unikać alkoholu. Można pić małe ilości

 

ciemnego piwa i słabej kawy.

 

Spożywać pokarmy bogate w witaminy, szczególnie

 

w witaminy B i C (przetwory drożdżowe, surowe jarzyny,

 

owoce). Wskazane jest uregulowanie czasu posiłków

 

i odpoczynku, częste przebywanie na świeżym powietrzu

 

i sypianie przy otwartym oknie.
 

 

źródło (książka "Zioła lecznicze" Artur Dziak , Barbara Kuźnicka)